We wtorek 15 kwietnia, w gmachu Muzeum Narodowego we Wrocławiu, miała miejsce prezentacja barokowej rzeźby Matki Bożej Niepokalanej, która przez ponad dwa wieki wieńczyła kolumnę Maryjną stojącą obok obecnej greckokatolickiej katedry przy placu Nankiera we Wrocławiu.
Kamienna figura Matki Bożej Niepokalanej, została ustawiona przy ówczesnym kościele klasztornym ojców promonstratensów we Wrocławiu około 1699 roku. Tutaj stała do II wojny światowej. Gdy w roku 1997 Ojciec Święty Jan Paweł II przekazał kościół, jako Dar Kongresowy na ręce pierwszego Biskupa Wrocławsko-Gdańskiego, władyki Teodora Majkowicza, kolumna Maryjna była pozbawiona figury Matki Bożej. Nie było żadnych informacji na temat powojennych losów rzeźby Matki Bożej Niepokalanej. W związku z powyższym została podjęta decyzja o wykonaniu nowej rzeźby, na wzór innych zobrażeń Matki Bożej z tego okresu. Ostatecznie kolumna Maryjna obok greckokatolickiej katedry we Wrocławiu została ponownie zwieńczona figurą Maryjną w roku 2010.
Po kilku latach oryginalną rzeźbę Matki Bożej Niepokalanej, która została wykonana w końcu siedemnastego wieku, przypadkowo odnalazł Dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu Piotr Oszczanowski. Rzeźba, jako nierozpoznana gdy chodzi o pochodzenie, znajdowała się w Warszawie, w zbiorach Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego w Królikarni.
Od dnia dzisiejszego figura Matki Bożej Niepokalanej będzie prezentowana w ramach stałej kolekcji Narodowego Muzeum w Warszawie. W uroczystej prezentacja barokowej rzeźby Matki Bożej Niepokalanej, którą prowadził dyrektor Piotr Oszczanowski, udział wziął Biskup Wrocławsko-Koszaliński Włodzimierz R. Juszczak a także ks. Andrzej Michaliszyn, proboszcz greckokatolickiej parafii katedralnej we Wrocławiu.
Obok figury Matki Bożej Niepokalanej we Wrocławskim Muzeum Narodowym znajdują się także inne obiekty pochdzące z kościoła pw. św. Wincentego we Wrocławiu, obecnie katedry greckokatolickiej. Pośród nich na szczególna uwagę zasługują:
– tomba księcia Henryka Pobożnego, pierwszego budowniczego kościoła pw. św. Jakuba i św. Wincentego, który zginął w 1241 r., w bitwie z Tatarami pod Legnicą,
– rzeźba głowy św. Anny z Kaplicy Hochberga,
– słynąca łaskami Pieta, rzeźba Matki Boskiej Bolesnej, opłakującej śmierć swego Syna.
Redakcja
